Studietechnologie

Oog in oog met een postmoderne academische crisis presenteerde L. Ron Hubbard zijn onderwijsmethoden. Hij putte uit zo’n veertig jaar onderwijskundige ervaring en zijn methoden vertegenwoordigen het eerste complete begrip van de feitelijke hindernissen, die effectief leren in de weg staan. Dhr. Hubbard heeft een exacte technologie ontwikkeld om deze barrières te overwinnen, en daarmee hoe men zich elk gebied van kennis eigen kan maken en kan toepassen.

Zijn werk op dit gebied, dat bekendstaat als de Studietechnologie, vormt de eerste volledige bruikbare benadering van het probleem om leerlingen te leren hoe ze moeten studeren. Hij biedt methoden om alle moeilijkheden in het opnemen van de leerstof te herkennen en op te lossen, waaronder een voorheen niet-onderkende barrière, die uiteindelijk aan de basis ligt van alle mislukkingen om met een bepaalde studie door te gaan. Kortom, door de Studietechnologie wordt het voor iedereen mogelijk wat dan ook te leren.

Omdat het gebaseerd is op essentiële zaken die wij allemaal gemeen hebben, doorbreekt het verder alle grenzen op sociaaleconomisch en cultureel gebied. Er worden bovendien onveranderlijk bij alle leeftijdsgroepen consistente resultaten mee bereikt. De drie gezaghebbende teksten over het onderwerp, Basiscursus Studeren, Studievaardigheden voor het Leven en Hoe Leer ik Leren, verschillen in wezen alleen maar in de behandeling van de stof. De eerste is bedoeld voor tieners en ouder, de tweede is bedoeld voor jongere lezers, terwijl de derde de fundamenten van de Studietechnologie leert aan kinderen van acht tot twaalf jaar.

“Elke samenleving heeft bij het aanpakken van de problemen van het onderwijs het doel en oogmerk de bekwaamheid, het initiatief en het culturele niveau en hiermee ook het niveau van voortbestaan van die samenleving te verhogen. En als een samenleving ook maar één van die dingen vergeet, zal zij zichzelf door haar eigen onderwijsmethoden vernietigen.”

– L. Ron Hubbard

Waar het om gaat is dat de technologie van dhr. Hubbard voor leren en geletterdheid op basisscholen niet minder effectief is dan bij het voortgezet onderwijs, vakopleidingen en universiteiten, om nog maar te zwijgen van de directiekantoren van multinationals. Bovendien zijn de eindresultaten van gebied tot gebied eensluidend, aangezien de drie barrières voor begrip voor iedereen die leert hetzelfde zijn.

De Eerste Studiebarrière

gebrek aan massa of het fysieke voorwerp dat men bestudeert

De Tweede Studiebarrière

een te steile studiegradiënt

De Derde Studiebarrière

alles wat na een woord komt dat niet was begrepen of verkeerd was begrepen, vormt een duidelijke leegte

Om een korte indruk te geven: de eerste studiebarrière werd door dhr. Hubbard omschreven als een gebrek aan massa, en hij verklaarde het als een bepaalde fysiologische reactie op leren, zonder dat het fysieke voorwerp dat men bestudeert aanwezig is. Dus als men bijvoorbeeld probeerde de werking van een tractor te begrijpen, zonder dat daarbij een feitelijke tractor of een redelijke voorstelling daarvan aanwezig is (een illustratie of model), zou men verschillende nadelige reacties ondervinden, waaronder hoofdpijn en draaierigheid.

De tweede studiebarrière omschrijft hij als een te steile gradiënt en hij definieert die in termen van het proberen iets onder de knie te krijgen, zonder een noodzakelijke voorafgaande stap te hebben begrepen. Als voorbeeld verwijst hij naar een student die wil leren autorijden, maar niet in staat is zijn hand- en voetbewegingen te coördineren, om met de hand te kunnen schakelen. Hoewel men zich de moeilijkheid kan voorstellen die gepaard gaat met het schakelen, ligt hier eigenlijk een eerdere vaardigheid aan ten grondslag, die niet onder de knie is gekregen – misschien simpelweg het op de weg kunnen houden van het voertuig.

De derde en belangrijkste barrière is het verkeerd begrepen woord, wat hij op de volgende manier uitlegt: heb je het ooit meegemaakt dat je aan het einde van een bladzijde kwam en dat je niet meer wist wat er op die bladzijde stond? Hierin schuilt het verschijnsel van het verkeerd begrepen woord, dat wil zeggen, alles wat na een woord komt dat niet was begrepen of verkeerd was begrepen, vormt een duidelijke leegte. Als het woord dat problemen oplevert daarentegen precies is vastgesteld en correct is gedefinieerd, wordt alles op magische wijze weer helder. Het verkeerd begrepen woord leidt tot een enorme reeks nadelige mentale effecten en heeft een belangrijke invloed op het onderwijs als geheel, om nog maar te zwijgen over het geheel van het menselijke leerproces. In dat opzicht vormt dit het basisprobleem achter alle onvermogens en alle mislukkingen in het onderwijs.

Om het probleem te verhelpen ontwikkelde dhr. Hubbard Woordverheldering. Het omvat een volledige technologie gericht op verkeerd begrepen woorden en wordt correct gedefinieerd als “het onderwerp en de activiteit van het uit de weg ruimen van onwetendheid, verkeerd begrepen woorden en onjuiste definities van woorden en de barrières voor het gebruik van woorden”. Wanneer men bovendien rekening houdt met de totaliteit van zijn methoden voor het overwinnen van de Drie Studiebarrières, ziet men dat dat nu de Studietechnologie is en dat daarin alles ligt wat men moet weten om ieder onderwerp in zich op te nemen, of welke vaardigheid dan ook meester te worden.