Fotograaf

Fotografie, zo merkte L. Ron Hubbard graag op, betekent “schrijven met licht” en wanneer men ziet hoe zijn foto’s anderen aanspreken, is deze uitspraak een bijzonder toepasselijke beschrijving van zijn werk.

Hoewel hij tijdens zijn jeugdjaren een enthousiaste leerling met de camera was, begon zijn carrière pas werkelijk aan het eind van de jaren 1920 met een reeks van beroemde fotowerken, genomen tijdens zijn reizen door China en het gebied van de Stille Zuidzee. Het werk was ronduit professioneel en werd uiteindelijk gekocht door National Geographic. Bij zijn terugkeer naar de Verenigde Staten zette hij zijn carrière in de fotografie voort als fotojournalist voor plaatselijke kranten en, op freelance­basis, voor verschillende landelijke tijdschriften. Het meest opmerkelijk was de publicatie van zijn werk in het tijdschrift voor luchtvaartliefhebbers, The Sportsman Pilot.

Na het begin van zijn officiële carrière als schrijver in 1933, belandde zijn werk als fotograaf enigszins op de achtergrond. Desondanks was hij in zijn latere jaren toch regelmatig achter de camera te vinden, onder andere om reclamefoto’s te maken voor verschillende Europese organisaties. Hij maakte veel geprezen foto’s van Zuid-Engelse landschappen, die uiteindelijk werden geselecteerd uit ruim 3300 inzendingen voor de Internationale Fotografie Tentoonstelling in Nantes. Dhr. Hubbard foto’s uit die jaren werden tevens geselecteerd voor de Salon International d’Art Photographique in Versailles en later gepubliceerd als deel van een serie L. Ron Hubbard fotokalenders.

In 1975 zette hij zijn werk voort op het eiland Curaçao op de Nederlandse Antillen, waar binnen een paar dagen na zijn aankomst werd gerapporteerd: “Dankzij zijn professionele scherpzinnigheid maakt dhr. Hubbard precies de foto’s die hij wil en bovendien maakt hij ze aan één stuk door, meer dan 7000 foto’s sinds hij hier op Curaçao begon te fotograferen.”

Bij zijn terugkeer in de Verenigde Staten in 1976 vestigde hij zich in Zuid-Californië en kreeg de fotocarrière van L. Ron Hubbard een nieuwe dimensie: het opleiden van fotografen. Uit dit educatieve werk ontstond zijn beschrijving van alle belangrijke stappen die een fotograaf moet zetten om een geslaagde opname te maken – met inbegrip van de vaak verwaarloosde voorbereiding, het zich voorstellen van een beeld. Of hij raadde, als alternatief, fotografen aan om te leren een beeld onmiddellijk te herkennen. In beide gevallen, en dat is wat al het artistieke werk van L. Ron Hubbard kenmerkt, moeten fotografen leren “de foto’s te laten spreken”. Als onderdeel van het educatieve proces werden de foto’s van alle studenten door L. Ron Hubbard persoonlijk beoordeeld. Naast de meer conventionele aspecten van compositie en belichting, bleef hij voortdurend het kernpunt van communicatie benadrukken: wat zei de foto, als die sowieso al iets te zeggen had? In deze instructieperiode ontstonden ook zijn uiterst belangrijke testprocedures, voor zowel apparatuur als film, en zijn verduidelijking van het lange tijd verkeerd begrepen onderwerp compositie.

Vandaag de dag is zijn volledige fotografische oeuvre zorgvuldig bijeengebracht in de delen van de L. Ron Hubbard Serie: Fotograaf: Schrijven met Licht en Een Leven in Beeld: Een Fotografische Biografie. In totaal worden meer dan 600 foto’s gepresenteerd, van zijn eerste opnamen met een eenvoudige Kodak Brownie, tot en met zijn latere werk in het zuiden van Californië. Uiteraard zit er ook een selectie bij uit zijn befaamde serie foto’s gemaakt in China, van zijn bekroonde opnamen van het Engelse platteland en van alle andere opnamen die het werk van de man kenmerken op het gebied van wat hij beschreef als “schrijven met licht”. 

De Camerazaal van L. Ron Hubbard die een collectie aan fotoapparatuur herbergt, die gedurende ongeveer zestig jaar van “schrijven met licht” werd verzameld