Een Samenvatting van Scientology voor Wetenschappers
door L. Ron Hubbard
(vervolg)

Er bestond vóór Scientology geen werkterrein voor elementair, zuiver onderzoek binnen de mensweten­schappen. Behalve wiskunde en natuurkunde waren er geen vakken die op de universiteit werden gedoceerd, waar men ook nog volgens een wetenschappelijke benadering te werk ging. De literatuur over filosofie is interessant en men kan daar op een verstandige manier lijn in brengen, maar uitsluitend wanneer het niet wordt benaderd op de autoritaire manier waarop het wordt aangeboden. Ik heb ooit een doctoraat geweigerd uit protest tegen deze atmosfeer.

Autoritaire praktijken, vakblindheid en dogmatiek overschaduwen de menswetenschappen in zo’n sterke mate, dat er een buitengewone vastberadenheid voor nodig is om er onderzoekswerk in te verrichten. De terugslag die de zelfstandige onderzoeker treft, wordt gefinancierd door onderzoeksgelden die worden beschouwd als verdiensten. Ze worden zonder enig resultaat toegepast op het onderwerp en geschonken aan mensen die onvoldoende wetenschappelijk onderlegd zijn om de ethiek of de methodologie van de wetenschap te omarmen.

Autoritaire praktijken, vakblindheid en dogmatiek overschaduwen de menswetenschappen in zo’n sterke mate, dat er een buitengewone vastberadenheid voor nodig is om er onderzoekswerk in te verrichten.                   

Als de meeste echte wetenschappers het leven proberen te verbeteren of beschermen, dan is het tijd dat ze zich bekommeren om de menswetenschappen.

Dit terrein heeft echter nooit enige vorm van organisatie gekend. Er is nergens een plek geweest om echte gegevens te publiceren, te bediscussiëren of uit te wisselen, zonder te botsen op de gelederen van de overgefinancierde belangengroeperingen, die ooit ten aanzien van een verbetering van een persoonlijkheidsgrafiek tegen mij zeiden: “Als je dat in ons vakblad zou publiceren, zou dat een revolutie teweegbrengen in de psychologie”. “Okay, publiceer het dan.” “O, dat zouden we niet kunnen doen. Er is geld naar ons onderweg van het Congres om onderzoek te gaan doen op dat gebied.”

Hier heb je dus het relaas over de omstandigheden waaronder Scientology zich moest ontwikkelen, een aantal van de redenen waarom ze werd uitgegeven zoals ze was en waarom ze is wat ze is.

Geen vakbladen, geen genootschap, geen andere contacten – dat waren de risico’s. Als eenling in de mens- en geesteswetenschappen brengt zij een voorspelbaar resultaat teweeg op vele gebieden.

Naar wat mij is verteld door een van de leidinggevenden in de ruimtevaartprogramma’s, is zij nu welbekend bij en wordt zij gebruikt door honderden van hun mensen. Stukjes ervan (vroegere stukjes) worden van tijd tot tijd in de publiciteit gebracht als nieuwe ontdekkingen van anderen.

De mens heeft dit vakgebied gewoon nodig. Wat hij met zijn oorlogen, zijn vervuiling en de toenemende dominantie van de natuurwetenschappen nodig heeft, is een kennis omtrent de geesteswetenschappen die niet geperverteerd is door hebzucht, professionalisme en nonsens die van een autoriteit afkomstig is, maar niet getest is.

De mens is een spiritueel wezen, hij is geen plant of dier. En zoiets valt nog wetenschappelijk te bewijzen ook.

De gegevens in Scientology zijn tot stand gekomen volgens een wetenschappelijke methodologie en kunnen iedere wetenschappelijke toets doorstaan. Ze bevatten een systeem dat op het leven valt toe te passen.

Er moet nog een begin worden gemaakt met een brede toepassing ervan op de terreinen waar de menswetenschappen aan de verliezende hand zijn. Waarschijnlijk valt het goed toe te passen in de biologie. Mogelijk kan het ook enig licht werpen op het terrein van de natuurkunde en de chemie.

Het heeft enorm veel moeite gekost om aan die gegevens te komen. Hele regeringen hebben zich op me gestort om ze de kop in te drukken. Ik overdrijf hier niet. Het zou een grote schande en mogelijk een groot verlies aan kennis zijn, als het niet door andere gebieden in de menswetenschappen en natuurwetenschappen zou worden meegenomen. Het is een eenzame weg geweest.